Franz hield niet van concerten in de salons van de rijke Weense burgerij en adel. Niet om muzikale redenen maar “er wordt daar teveel gepraat” en dat vond hij te gevaarlijk. Wenen, begin 19de eeuw, leefde onder het schrikbewind van Keizer Franz en zijn handlanger Kanselier Metternich. Je kon maar beter voorzichtig zijn. Er waren overal verklikkers en agenten in burger en hij was al eens opgepakt en had toen de nacht in de cel doorgebracht... Franz zou ook steeds bij elk nieuw gezicht in die salons gevraagd hebben: “und was kann er? “ Zo gewoon dat de meesten alleen maar rijk geboren waren zonder zelf iets verwezenlijkt te hebben. Zegt veel over die tijd...
Weinig kan een mensenhart zo kwellen als onbeantwoorde liefde. Ook zo voor Franz
Schubert. Zowat heel zijn leven werd hij verliefd maar nooit kon hij zich laven aan de
zoete bron van de liefde... Ook in zijn professionele leven liep het niet zoals hij
verlangde. Nooit heeft hij een functie verworven. Zelfs Beethoven schonk Schubert geen
aandacht. Wel stapte Schubert, met 35 anderen, als fakkeldrager naast de lijkkist van
Beethoven. Amper twintig maanden later zal Schubert zelf doodgaan in een klein
kamertje thuis bij zijn broer Ferdinand.
In 1822 probeerde Schubert bij de serieuze uitgever Carl Friedrich Peters in Leipzig een
aantal werken in druk te laten verschijnen, waaronder het nu wereldberoemde
Rosamunde strijkkwartet, maar werd beleefd afgewezen: te onbekend, te klassiek, geen
markt voor. Mistroostig schreef Franz aan zijn vriend Schober: “Geen mens koopt iets van
mij...” Ondanks alle inspanningen zal Franz slechts 5 composities kunnen laten uitgeven
van de meer dan 800 composities die hij geschreven heeft... Frustrerend...
Het QUATUOR ROMANTIQUE brengt deze diepmenselijke wereld tot leven
met de warme klank van darmsnaren, subtiele portamento’s en beweeglijk horizontaal samenspel. Soms mooi, altijd expressief!
Een “mislukt” leven. Het voorbeeld van “a loser” in onze prestatiemaatschappij.
Maar inhoudelijk, wat voor muziek heeft hij geschreven! Niemand heeft ooit in muziek zo
de menselijke ziel weergegeven als Franz Schubert. En dan vooral in zijn doorwerkingen
die totaal naakt en niet “ge-Instagram-d” de menselijke kwetsbaarheid weergeven.
Maar één woord hebben wij daarvoor Franz, merci!
