Dit is (niet) de evolutieheorie van de troost

We spreken vaak over intergenerationeel trauma, maar is er meer? Waarom hebben we intergenerationaliteit enkel tot het trauma beperkt? Als herinneringen van pijn generatieslang in ons lichaam opgeslagen blijven, bestaat er dan ook zoiets als intergenerationele troost die doorgegeven wordt?

Is één leven genoeg om weer heel te zijn? Ja. In een daverende monoloog die verder bouwt op de roman Half Leven kruisen intimiteit en universaliteit. We volgen Shams terwijl ze kritisch reflecteert over de grote vragen, maar ook terwijl ze - heel eenvoudig - een sjaal koopt. We moeten even aan de pijn raken, maar gaan daarna verder. Intergenerationele troost: een overerfbaar gevoel van veiligheid en vertrouwen.  

CREDITS

spel: Dounia Mahammed

tekst: Aya Sabi en Dounia Mahammed

muziek: DJ Missawi

dramaturgie: Esther Severi 

productie: Monty

coproductie: NTGent, Arenberg